elme1404

پرنده هدایت پذیر از دور (پَهپاد) که به آن هواپیمای بدون سرنشین نیز می گویند؛ امروزه به قدری گسترش یافته اند که به طور گسترده در زمینه های مخابرات، ناوبری جهانی، تحقیقات هواشناسی، جغرافیایی و جاسوسی به کار گرفته می شوند.

در حال حاضر ۳۲ کشور در حال ساخت و گسترش ۲۵۰ مدل پهپاد های اکتشافی هستند.

پهپاد ها انواع مختلفی دارند که عبارتند از پهپاد های بسیار کوچک که حتی در حد چند گرم وزن دارند MAV، پهپاد های م k مینیاتوری که کمتر از ۲۵ کیلوگرم وزن دارند و پهپاد های سنگین، البته این سه نوع در دو دسته کلی بال متحرک و بال ثابت تقسیم بندی می شوند.

کاربرد های گوناگون هم از دیگر شاخصه های تقسیم بندی پهپاد ها هستند که پهپاد های نظامی با امکان حمله به اهداف زمینی یا هوایی، پهپاد های تجسسی و جاسوسی، پهپاد های پشتیبانی و لجستیکی، پهپاد های غیرنظامی و تجاری چهار شاخه اصلی در این تقسیم بندی به شمار می رود.

نخستین بار که از این محصول استراتژیک در جهان استفاده شد به سال ۱۸۴۹ میلادی در اتریش باز می گردد و به مرور و با گذشت زمان به تدریج پیشرفت کرده و به نقطه کنونی رسیده است.

ساخت پهپاد در ایران

ایده ساخت پهپاد در کشورمان به سال های پیش از انقلاب بازمی گردد، اما ایده با وقوع انقلاب اسلامی به اجرا نزدیک و نزدیک تر شد، نیرو های مسلح در سال های اول انقلاب قصد داشتند پهپاد شناسایی صدف را تولید کنند، اما به نتیجه نرسید تا این که خبر رسید جوانان انقلابی در جهاد دانشگاهی اصفهان کار را برای ساخت یک پهپاد شناسایی را آغاز کردند.

این موضوع موجب شد تا در سال ۱۳۶۴ فرماندهان سپاه هم وارد کار شوند و با همکاری این جوانان اولین پهپاد ایرانی با نام تلاش ساخته شد و در نتیجه آن گردان رعد سپاه پاسداران در جبهه ها برای عملیات های شناسایی کار خود را آغاز کرد. تلاش، پهپادی ساده با سرعت ۱۲۰ کیلومتر بر ساعت بود که با رادیو کنترل هدایت می شد و با کار مداوم بعد از مدتی تلاش ۲ هم با سرعت ۱۴۰ کیلومتر بر ساعت، شعاع عملیاتی ۵ کیلومتر، سقف پروازی ۲۷۰۰ متر و مداومت پروازی ۴۵ دقیقه ساخته شد.

ایده طراحی و ساخت تلاش منجر شد تا در بازه زمانی بسیار کوتاه پهپاد مهاجر ساخته شود و این عامل به تشکیل صنایع هوایی قدس در سپاه منجر شد که در سال های بعد شد مرکزی برای ساخت پهپاد های پیشرفته در کشورمان. البته صنایع هواپیماسازی ایران (هسا) هم بعد ها به سوی ساخت پهپاد ها رفت و روند توسعه ای را در پیش گرفت.

رزمایش اخیر پهپادی سپاه هم سال گذشته با نام <<الی بیت المقدس ۱>> با حضور پهپاد های تهاجمی - رزمی در منطقه عمومی هرمزگان و خلیج فارس با حضور جمعی از فرماندهان عالی رتبه سپاه اجرا و مجموعه متنوعی از پهپاد های نیروی هوافضایسپاه پاسداراندر این رزمایش شرکت داشتند.

این رزمایش تنها گوشه ای از توان و قدرت پهپادی سپاه پاسداران بود که همه رسانه های جهان از آن با عنوان قدرت پهپادی سپاه پاسداران یاد کردند. در جریان برگزاری این رزمایش شرکت همزمان ۵۰ فروند پهپاد تهاجمی ۱۷۰ RQ ایرانی همراه با تعدادی دیگر از پهپاد های تهاجمی و رزمی برای نخستین بار در منطقه بود که به طور همزمان عملیات تهاجمی انجام دادند.

این رزمایش و همچنیننمایشگاه شکار کرکس هاکه در هفته دفاع مقدس سال جاری برگزارشد نیز بر اهمیت این موضوع تاکید کرد.

باشگاه خبرنگاران جوانهم قصد دارد تا مجموعه گزارش هایی دستاورد های حوزه پهپادی کشور را که به صورت بومی طراحی و ساخته شده اند را بررسی و تحلیل کند.

ما در گزارش های قبلی از این مجموعه، پهپاد هایشاهد ۱۲۹، مهاجر۱،سیمرغ، مهاجر ۲،صاعقه،مهاجر ۳ و ۴،صادق،مهاجر ۶وکرار،یسیر،حماسه،ابابیل،سریر،ابابیل ۲،کمان ۱۲،کیان،حازم،مهاجم ۹۲،فرپادو سفره ماهی را بررسی کردیم. در گزارش بیست و سومپهپاد سینه سرخرا بررسی می کنیم که متن آن را در ادامه مطالعه می کنید.

سینه سرخ؛ پهپادی ارزان اما کابردی

نیرو های مسلح جمهوری اسلامی ایران پس از دستیابی به دانش ساخت پهپاد های فوق پیشرفته، چون شاهد ۱۲۹، سیمرغ و فطرس با هزینه های بیشتر نیاز به ساخت پهپاد های ارزان با کاربری شناسایی و اهداف تمرینی داشتند از این رو بود پهپاد سینه سرخ متولد شد.

این پهپاد نسبتاً سبک و ارزان برای مأموریت های آموزشی و شناسایی با قابلیت تولید آسان توسعه پیدا کرد، برای کاهش هزینه در تولید سینه سرخ کامپوزیت استفاده شده که این امر باعث کاهش وزن پرنده شده است، یکی از ویژگی های این پهپاد سبک این است که با بیشینه جرم برخاست ۳۰ کیلوگرم می تواند یک محموله ۶ کیلوگرمی را حمل کند و کمترین جرم پهپاد سینه سرخ برای بلند شدن از زمین هم ۱۵ کیلوگرم است.

در زمینه پهپاد های شناسایی متخصصان کشور اقدامات فراوانی را انجام و نمونه های بسیاری را مانند خانواده پهپادی مهاجر به تولید انبوه رساندند، اما سینه سرخ نسبت به همه آن ها دارای ویژگی های متمایزی است، طول بدنه این پرنده بیش از ۲ متر و دهانه بال آن در حدود۳.۲۶ متر است که از این حیث کوچک تر از نمونه مشابه بوده و در نتیجه سطح مقطع راداری کمتر دارد.

این پهپاد بومی سرعتی بین ۷۰ و ۱۴۰ کیلومتر بر ساعت برای برخاست و سرعت گشت زنی در حدود ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت دارد و جهت فرود از یک ارابه فرود استفاده می کند، در حالی که نمونه دیگر برای فرود از چتر یا اسکیت فرود بهره می برند به همین خاطر سینه سرخ می تواند از روی باند بلند شده و روی آن فرود بیاید البته در نمونه های دیگر این پرنده امکان پرواز از روی خودرو برای سرعت دهی اولیه نیز وجود دارد.

شکل بال سینه سرخ از دو تکه مستطیل ساده تشکیل شده که در از سمت داخل به خارج باریک می شود، نکته مهم دیگر درباره بال این پرنده استفاده از ایرفویل نامتقارن برای افزایش نیروی برآ است و دم این پرنده هم از دوگانه V شکل مع است که قدرت مانورپذیری را افزایش می دهد.

نکته مهم دیگری که درباره دم سینه سرخ می توان گفت این است پهپاد بومی ما برای برخاست از یک موتور احتراقی و ملخ چوبی که در انتهای بدنه و زیر دم نصب شده بهره می برد که این امر موجب می شود تا جریان شکل گرفته توسط ملخ از روی دم عبور کند، این نکته وقتی مهم می شود که بدانیم چنین ویژگی باعث مزیت های هدایتی خاص می شود.

سینه سرخ به کمک پیکربندی بال بالا و ضریب منظری مناسب توانسته مداومت پروازی در حدود ۴ ساعت، برد پروازی ۱۰۰ کیلومتر و سقف پروازی ۳ هزار متری داشته باشد که در این مورد هم نسبت به هم رده های خود دست برتر را دارد، تنها موضوعی که سینه سرخ در آن از نمونه های دیگر آن عقب مانده بحث توان حمل محموله است.

سینه سرخ قادر است محمله هایی تا وزن ۶ کیلوگرم را حمل کند که این یعنی طیف متنوعی از تجهیزات ساخت داخل شامل دوربین های عکس و فیلمبرداری دید در روز و شب و حرارتی روی ان نصب می شود، اما نمونه های مشابه این پرنده می توانند تا حدود ۴.۵ برابر تجهیزات را حمل کنند که آن هم بخاطر جنس بدنه و ابعاد آن ها است.

از سوی دیگر سینه سرخ در بخش جلویی و زیرین بدنه بخاطر برخورداری از یک طرح شیب دار است که احتمالاً محل نصب سامانه الکترواپتیکی پایدار شده برای مأموریت های شناسایی است.

وجود پهپادهایی، چون سینه سرخ در کنار شاهد ۱۲۹ باعث شده تا اسکادران هوایی جمهوری اسلامی ایران تکمیل تر شده و کشور اسلامی ما جزو ۵ قدرت برتر پهپادی در جهان قرار گیرد که قادر است آرایش قدرت در خاورمیانه را همان گونه که خود می خواهد ترسیم کند.